Z ogromną satysfakcją informuję o znaczącym sukcesie w obszarze prawa pracy! Sąd Rejonowy wydał korzystny wyrok w sprawie o nierówne traktowanie w zatrudnieniu, w której z dumą reprezentowałem moją Klientkę. Sąd w całości uwzględnił nasze powództwo, potwierdzając naruszenie fundamentalnej zasady równego wynagradzania za jednakową pracę.
Kluczowe ustalenia Sądu:
Sąd dokładnie przeanalizował okoliczności sprawy i jednoznacznie ustalił, że pomimo zaszeregowania mojej Klientki do niższej grupy płacowej (grupa 6) ze względu na posiadanie średniego wykształcenia pielęgniarskiego, zakres wykonywanych przez nią obowiązków był identyczny z obowiązkami pielęgniarek posiadających wyższe wykształcenie (magisterskie lub licencjackie ze specjalizacją), które były zaszeregowane do wyższych grup płacowych.
Sąd podkreślił, że w okresie objętym pozwem (od 1 lipca 2021 r. do 30 czerwca 2024 r.) nie było żadnych różnic w zakresie czynności wykonywanych przez pielęgniarki na danym oddziale, niezależnie od ich wykształcenia. Wszystkie pielęgniarki, w tym moja Klientka, wykonywały te same procedury medyczne, w tym iniekcje, zmianę opatrunków, obsługę aparatury medycznej, prowadzenie dokumentacji medycznej oraz pełnienie dyżurów. Co istotne, Sąd stwierdził, że Klientka nie miała żadnych ograniczeń w wykonywaniu swoich obowiązków wynikających z posiadanego wykształcenia, a pracodawca nie wskazał żadnych konkretnych czynności, których nie mogłaby samodzielnie wykonywać.
Uzasadnienie prawne wyroku:
Sąd Rejonowy oparł swoje rozstrzygnięcie przede wszystkim na przepisach Kodeksu Pracy, w szczególności na:
- Art. 112 Kodeksu Pracy, który stanowi, że pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków, co dotyczy w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu.W tym przypadku Sąd zastosował tę zasadę szerzej, odnosząc ją do równego traktowania pracowników wykonujących taką samą pracę, niezależnie od formalnego wykształcenia, jeśli nie ma to przełożenia na faktyczny zakres obowiązków.
- Art. 183c Kodeksu Pracy, zgodnie z którym pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. Sąd szczegółowo zbadał i potwierdził, że prace wykonywane przez moją Klientkę oraz inne pielęgniarki były pracami o jednakowej wartości. Sąd uznał, że ocena wartości pracy nie może opierać się wyłącznie na kryterium formalnego wykształcenia, lecz musi uwzględniać całokształt okoliczności, takich jak rodzaj i zakres wykonywanych obowiązków, wymagane kwalifikacje (również te faktycznie posiadane i wykorzystywane), odpowiedzialność i wysiłek.
Sąd jasno wskazał, że w przedmiotowej sprawie brak było obiektywnych i uzasadnionych przyczyn do zróżnicowania wynagrodzeń, skoro faktycznie wykonywana praca była jednakowa. To orzeczenie ma fundamentalne znaczenie dla spraw dotyczących równego traktowania w zatrudnieniu, zwłaszcza w sektorach, gdzie występują różne poziomy wykształcenia wśród pracowników wykonujących podobne zadania.
To ogromny sukces dla mojej Klientki, który potwierdza, że prawo do równego traktowania i wynagradzania za jednakową pracę jest skutecznie egzekwowane przed polskimi sądami. Pokazuje to, że pracodawcy muszą uzasadniać wszelkie różnice w wynagrodzeniach, a wykształcenie formalne nie zawsze może być jedynym kryterium, jeśli nie przekłada się na faktyczny zakres i wartość wykonywanej pracy.
Podkreślam, że wyrok jest nieprawomocny, jednak stanowi bardzo silną podstawę do dalszych działań. Będziemy na bieżąco informować o rozwoju sprawy.
#PrawoPracy #RówneTraktowanie #Wynagrodzenie #Sprawiedliwość #SukcesPrawny #WyrokSądowy #PierwszaInstancja #PrawoDlaPracowników #NierówneTraktowanie
W zakładce „Poradniki” możesz kupić ebook dla Pielęgniarek o tym jak dochodzić swoich praw na drodze postępowania sądowego: https://lagowska.com.pl/produkt/poradnik-dla-pielegniarek-z-grupy-5-i-6/
